“Η
ακτινοβολία του πνεύματος του και το μέγεθος των γνώσεών του, υπήρξαν
αντίστροφα ανάλογα με τη διασημότητα που συνεπάγεται αυτές οι ιδιότητες. Ο
όγκος του έργου του και η ποιότητά του, έκαναν το Βάρναλη να τον αποκαλεί Δάσκαλο
και τον Καζαντζάκη να του αφιερώσει τον «Προμηθέα Λυόμενο».
Μιλάμε για τον Παναγή Λεκατσά. Το
γίγαντα αυτό της νεοελληνικής σκέψης που μετέφρασε ολόκληρο τον Ευριπίδη, τον
Πίνδαρο, τη Σαπφώ, τον Αλκαίο, το Λογγίνο, το Λεκατσά που καθιέρωσε δύο
επιστήμες άγνωστες μέχρι τότε στην Ελλάδα, την Εθνολογία και τη Συγκριτική
Θρησκειολογία, το Λεκατσά του οποίου το έργο «Διόνυσος» ο Τζώρτζ Τόμσον
χαρακτήρισε «αριστούργημα της φιλολογίας»”
Εφημερίδα Ελευθεροτυπία
7/5/1980
Αυτό ήταν ένα απόσπασμα από την εφημερίδα
Ελευθεροτυπία εν έτει 1980, με αφορμή τη μετονομασία ενός δρόμου του Υμηττού
από τον τότε δήμαρχό του Ανδρέα Λεντάκη σε οδό Παναγή Λεκατσά. Ο μαθητής Ανδρέας Λεντάκης τίμησε με τον τρόπο αυτό το δάσκαλό του.
Ποιος ήταν όμως ο Παναγής
Λεκατσάς, ποια η αξία του έργου του και γιατί αυτός ο μεγάλος διανοητής είναι άγνωστος στο ευρύ κοινό; Σ’
αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο αφιέρωμα αυτό, ελπίζοντας
ότι θα καταφέρουμε μ’ αυτό τον τρόπο να φέρουμε κάποιους σε επαφή με το έργο του μεγάλου Ιθακήσιου πνευματικού δημιουργού
