Ημερολόγιο Αυγούστου 2022

 

Τι είναι αυτό που με κάνει, ενώ οδεύουμε προς τα μέσα του Οχτώβρη, να δημοσιεύσω ένα ημερολόγιο Αυγούστου; Μάλλον, αυτό που με κάνει να γράφω γενικά. Και τι είναι αυτό που με κάνει να γράφω; Γράφω μόνο για μένα; Μάλλον όχι. Τότε για ποιον και γιατί; Όχι πάντως για όλους. Μόνο για όσους μπορούν να  συν – νιώσουν

Μέσα Οχτώβρη λοιπόν. Και ο ποδηλάτης χρόνος έχει βαλθεί να μας ξεθεώσει, κάνοντάς μας μονίμως να απορούμε τι τον έχει πιάσει και τρέχει σαν τρελός. Ή μήπως φταίμε κι εμείς γι' αυτό, αφήνοντας τις ημέρες μας κενές και δίχως νόημα περιμένοντας μια Κυριακή ή κάποιες λίγες ημέρες διακοπών, όπου κι εκεί όμως θα λειτουργήσουμε μέσα στα στενά πλαίσια του homo katanaloticus ;

Ο Ηλίας Κατσούλης απέδωσε έξοχα με τους στίχους του την αγωνία του ανθρώπου που βλέπει το χρόνο να τρέχει και ο Μιχάλης Νικολούδης έντυσε τους εξαιρετικούς στίχους με μια υπέροχη μουσική : "Χρόνε μου ποδηλάτη/ με τις χρυσές ακτίνες σου/ μην τρέχεις να προλάβω/ τις μέρες και τους μήνες σου"

Τελικά, η λύση και η λύτρωση για τον καθένα φαίνεται πως είναι προσωπική υπόθεση, αν και με μια καλή συντροφιά με συναντίληψη θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Ας αφήσουμε όμως τις αμπελοφιλοσοφίες και ας περάσουμε στο ημερολόγιο μηνός Αυγούστου του σωτηρίου έτους 2022

Αφάλες,  7 Αυγούστου

Ο ήλιος δύει πίσω από το στενό Ιθάκης και Λευκάδας κι εμείς που έχουμε δει τόσες φορές το υπέροχο αυτό θέαμα και ξέρουμε ότι κάθε μέρα είναι διαφορετική, για μια ακόμη φορά  μένουμε εκστατικοί μπροστά στα μαγικά χρώματα που εναλλάσσονται στην ουράνια παλέτα

Φρίκες, 13 Αυγούστου

Μια μέρα πριν την Πανσέληνο, το φεγγάρι παλεύει με τα σύννεφα και σιγά-σιγά φαίνεται να τα καταφέρνει

Κιόνι, 14 Αυγούστου

Μια μέρα μετά την Πανσέληνο, το φεγγάρι βγαίνει πάνω από το Κιόνι μαγεύοντας και τους ανυποψίαστους τουρίστες, αλλά και όσους το περιμένουν κάθε χρόνο τέτοια ημέρα του Αυγούστου να φανεί

Μάρμακας - Παναγιά στη Σκάλα, 15 Αυγούστου

Ο ήλιος ανατέλλει πίσω από τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας και ο φακός δεν προλαβαίνει να παγιδεύει μαγικές εικόνες

Φρίκες - Κιόνι , 20 Αυγούστου

Από τις Φρίκες μέχρι την παραλία πίσω από τον Προφήτη Ηλία στο Κιόνι. Μια παραλία όλη δική μας. Μια επίσκεψη-έκπληξη σε ένα χαμογελαστό κορίτσι στο Κιόνι και επιστροφή στις Φρίκες, με τον καιρό να κλείνει απειλητικά

Βουνό Ραζή, 21 Αυγούστου

Στις παρακάτω φωτογραφίες μπορούμε να δούμε εισαγόμενους Θιακοαθηναίους οικολόγους να επιδίδονται σε ύποπτη καταδρομική επιχείρηση. 

Είναι αυτοί οι ενοχλητικοί τύποι που επειδή έρχονται δύο και τρεις φορές το χρόνο και κάθονται τριάντα, σαράντα ή και πενήντα μέρες στην Ιθάκη, έχουν την απαίτηση να έχουν άποψη και λόγο για τα τεκταινόμενα στο νησί. 

Είναι αυτοί οι κρυπτοκομμουνιστές που διαμαρτύρονται επειδή το νησί ξεπουλιέται στρέμα-στρέμα και περνάει στα χέρια λίγων, όπως τον παλιό καλό καιρό των ευγενών τσιφλικάδων. 

Είναι αυτοί οι οπισθοδρομικοί τύποι που μάχονται την ανάπτυξη και θέλουν να μας κάνουν να επιστρέψουμε στην εποχή των λυχναριών. 

Είναι αυτοί οι τερατολόγοι που λένε – άκουσον άκουσον – πως η πολυπόθητη ανάπτυξη θα κλείσει τους ντόπιους στα σπίτια τους για να βλέπουν από τις αυλές τους τους high spenders τουρίστες να κάνουν μπάνιο στις πισίνες των lyxury studios και villas που εκτοπίζουν σιγά-σιγά τα απαρχαιωμένα rooms to let και να τρώνε αστακομακαρονάδες και μπριζόλες tomahawk στα gourmet εστιατόρια που εκτοπίζουν με τη σειρά τους τα παλιά ταβερνεία που ήταν προσιτά σε όλους. 

Αυτά λένε οι ζηλόφθονες κρυπτοκoμμουνιστές αναρχοοπισθοδρομικοί τερατολόγοι οικολόγοι και αν απορείτε για το τι περιέχουν τα σακίδιά τους, θα σας το πούμε εμείς! Φίδια περιέχουν που θα τα αμολήσουν ελεύθερα για να μας φάνε ούλους πριν προλάβουμε να απολαύσουμε τα αγαθά της ανάπτυξης! 

22 Αυγούστου

Μιας και βρισκόμαστε ακόμη στην Ιθάκη, ευκαιρία είναι να θυμηθούμε το “Pinky in the daylight” των Tindestiscks, μέσα από ένα video clip που είναι γυρισμένο στην Ιθάκη, το αγαπημένο νησί του αγγλικού συγκροτήματος. Το video clip γυρίστηκε σε film Super-8 , για να δίνει την εντύπωση πως γυρίστηκε τη δεκαετία του '60 ή του ‘70, ενώ είναι γυρισμένο μόλις δύο χρόνια πριν.

Ο Stuart Staples των Tindersticks είχε δηλώσει για το τραγούδι : «Η μουσική του "Pinky in the Daylight" ήρθε σε μένα μέσα από τη σκιά του ήλιου στο κατάστρωμα ενός παλιού μπλε ferry boat που έφευγε από το νησί - μια σπάνια στιγμή ευχαρίστησης και ηρεμίας. Ήθελα να κάνω μια ταινία που να παρουσιάζει την ομορφιά του νησιού και την ομορφιά της Suzanne. Μια ερωτική επιστολή λοιπόν σε Super 8 film"».

Ρομαντισμός, ευαισθησία και ομορφιά συμπυκνώνονται σε αυτό το υπέροχο φιλμάκι που γυρίστηκε στο πιο ρομαντικό ίσως νησί του Ιονίου (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει, λένε οι παλιοί)

 

Αφάλες, 24 Αυγούστου

Ο κόλπος των Αφαλών είναι μια από τις πιο παρθένες περιοχές της Ιθάκης. Αυτό που την έχει σώσει, είναι ότι οι παραλίες στο κεντρικό και δυτικό τμήμα του κόλπου δεν πληρούν τα standards του μέσου τουρίστα. Είναι κατά ένα μεγάλο μέρος βραχώδεις και άγριες και ως εκ τούτου δεν ενδείκνυνται για μπιτσόμπαρα, ξαπλώστρες και άλλες τέτοιες συναφείς επενδυτικές και αναπτυξιακές δραστηριότητες. Επί πλέον, οι τρεις από τις τέσσερεις παραλίες είναι δύσκολα προσβάσιμες. (Βέβαια, αυτό το “πρόβλημα” θα είχε λυθεί με τις πάντα πρόθυμες μπουλντόζες, εάν δεν συνέτρεχαν οι παραπάνω λόγοι). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι παραλίες αυτές να έχουν μείνει ανέγγιχτες από το ανθρώπινο χέρι. 

Οι τρεις από τις τέσσερεις παραλίες (οι δύσκολα προσβάσιμες) συγκεντρώνουν ελάχιστους επισκέπτες, ενώ η η πιο κεντρική και μεγαλύτερη (που είναι προσβάσιμη μέσω μιας υπέροχης διαδρομής που περνάει μέσα από ένα πανέμορφο κυπαρισσόδασος) υποδέχεται το πρωΐ τους ντόπιους κατοίκους του γειτονικού χωριού, ενώ το απόγευμα υποδέχεται εναλλακτικούς επισκέπτες που επιζητούν τη μαγευτική εμπειρία της απόλυτης ηρεμίας που μπορεί να τους προσφέρει η παραλία αυτή - μια ηρεμία που διαταράσσει μόνο ο ελαφρύς παφλασμός των κυμάτων της θάλασσας - αλλά και τα μαγικά χρώματα που μπορούν να απολαύσουν κατά τη δύση του ηλίου. ( Ο ήλιος δύει πίσω από το βουνό, όμως τα χρώματά του βάφουν υπέροχα τον ουρανό πάνω από το στενό Ιθάκης και Λευκάδας που βρίσκεται απέναντι από την παραλία των Αφαλών). 

Σε μια τέτοια μαγική στιγμή βρέθηκα κι εγώ και αποτύπωσα κάποιες από αυτές τις υπέροχες εικόνες

ΥΓ. Είπα στην αρχή του κειμένου για την τύχη των παραλιών που βρίσκονται στο κέντρο και στη δυτική πλευρά του κόλπου να είναι βραχώδεις και άγριες. Δυστυχώς, δεν συμβαίνει το ίδιο και για τις παραλίες που βρίσκονται στην ανατολική πλευρά του. Οι παραλίες αυτές είναι αμμώδεις και εντυπωσιακές. Απρόσιτες από τη στεριά, δέχονται καθημερινά την επίσκεψη δεκάδων σκαφών – πολλά δε από αυτά είναι τεραστίων διαστάσεων – και εκατοντάδων ανθρώπων. Η περιβαλλοντική επιβάρυνση που δέχεται ο κόλπος των Αφαλών κατά τον Αύγουστο είναι πολύ μεγάλη.

 

Σα να μην έφτανε αυτό, μια περιοχή εκατοντάδων στρεμμάτων που ξεκινάει από το γειτονικό χωριό των Αγίων Σαράντα και φτάνει μέχρι τις εντυπωσιακές αυτές παραλίες έχει αγοραστεί από “επενδυτές” και μέσα σε λίγα χρόνια, μια περιοχή ανέκαθεν αδόμητη και παρθένα, θα “αξιοποιηθεί” έτοιμη να υποδεχτεί τουρίστες υψηλού εισοδήματος, την ώρα που ο ντόπιος πληθυσμός θα περιοριστεί στο ρόλο του παρατηρητή ή του υπηρέτη. 

Κι εγώ που τα λέω αυτά, απλός καταγραφέας γεγονότων, κατά πάσα πιθανότητα θα δεχτώ την επίθεση των εμπλεκομένων, ως άνθρωπος που εμποδίζει την ανάπτυξη (τη δική τους ανάπτυξη μάλλον εννοούν) και που θέλει να μας κάνει να γυρίσουμε στην εποχή των λυχναριών (ας μην ανησυχούν όμως γι αυτό. Φροντίζει εδώ και καιρό η ΔΕΗ και οι υπόλοιποι πάροχοι ενέργειας να μας γυρίσουν στην εποχή των λυχναριών, κάνοντας την αρπαχτή του αιώνα)

 

Παραλίες Λεύκης, 26 Αυγούστου

“Κυκλαδινό κυκλάμινο, στου βράχου τη σχισμάδα / πού βρήκες χρώματα κι ανθείς, πού μίσχο και σαλεύεις / Μέσα στο βράχο σύναξα, το γαίμα στάλα στάλα / μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα”. Αυτό είναι ένα από τα 18 λιανοτράγουδα που έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος και μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης

Εμείς, σε μια επίσκεψή μας στις παραλίες που βρίσκονται βόρεια του Άσπρου γιαλού, μπορεί να μην είδαμε κυκλάμινα, είδαμε όμως με μεγάλη έκπληξη και θαυμασμό, θάμνους ολόκληρους, ακόμη και μία συκιά, να ξεπροβάλλουν μέσα από των βράχων τις σχισμάδες. Μια συκιά που προσπαθούσαμε να καταλάβουμε από πού ξεπήδησε και πώς κατάφερε όχι μόνο να μεγαλώσει αλλά να δώσει και καρπούς. 

Η φύση πάντα θα βρίσκει τρόπο να μας εκπλήσσει και να μας δίνει μαθήματα ζωής. Λίγο χώμα, λίγο νερό και ήλιος αρκούν όπως φαίνεται για να δώσουνε ζωή που θα ξεπηδήσει μέσα από μικροσκοπικές τρύπες σε βράχια ριζωμένα μέσα στη θάλασσα και να σε κάνουν να θαυμάζεις τη δύναμη τη φύσης και της θέλησης για ζωή και να υποκλίνεσαι μπροστά στη λιτή αυτάρκειά της. 

Και όλα αυτά όταν, λίγα μέτρα πιο πάνω, η μεγαλομανία των ανθρώπων χτίζει ολόκληρα παλάτια προορισμένα να στεγάσουν την πλήξη τους και το κενό τους

 

Η λεγόμενη Φωκότρυπα. Μια όμορφη μικρή σπηλιά, κάπου κάτω από τη Λεύκη. Ένα μέρος της οροφής της έπεσε πρόσφατα και δημιούργησε ένα εντυπωσιακό άνοιγμα

Αφάλες, 27 Αυγούστου

Πήξαμε φέτος στα superyachts και αηδιάζαμε κάθε φορά που μαθαίναμε ποιανού “μεγάλου” προσώπου ήταν κάθε ένα από τα αλαζονικά και κατά κανόνα άσχημα κατασκευάσματα. Όταν όμως βλέπουμε ομορφιά, υποκλινόμαστε. Μια τέτοια ομορφιά πέρασε από το στενό Ιθάκης και Λευκάδας, λίγο πριν νυχτώσει. Στο βάθος, η Λευκάδα

Παραλίες Λεύκης, 29 Αυγούστου

Λένε πως κόντρα στον ήλιο, δεν πρέπει να βγάζεις φωτογραφία. Και, όμως, μερικές φορές το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εντυπωσιακό και αφαιρετικό. Λένε πως κόντρα στην εξουσία, δεν είναι συνετό να πηγαίνεις. Μα αν κυλήσει έτσι όλη η ζωή σου, δε θα είσαι τίποτα περισσότερο από ένας άβουλος χειροκροτητής-παλαμακιστής του κάθε χαζοδήμαρχου ή ένα δεδομένο πιόνι του κάθε διεφθαρμένου πολιτικάντη. Λένε πως κόντρα στη γνώμη και τη στάση των πολλών, δεν πρέπει να πηγαίνεις. Μα, αν πορευτείς έτσι, είναι βέβαιο πως θα χαθείς μέσα στην ευτέλεια και την κενότητά τους. 

Κόντρα λοιπόν; Όταν χρειάζεται – και θα χρειαστεί πολλές φορές στη ζωή σου – ναι. Όταν δεν έχεις πρίμα τον καιρό, δε θα τον αφήσεις να σε χτυπήσει από το πλάι και να σε αναποδογυρίσει. Κόντρα θα πας. Μα θέλει και η κόντρα την τέχνη της. Δε θα πας απάνω στο κύμα κάθετα, γιατί και τότε κινδυνεύεις να τουμπάρεις. Υπό γωνία θα πας. Και να ξέρεις βέβαια και πού πηγαίνεις. Και τότε θα φτάσεις σίγουρος και όρθιος

31 Αυγούστου

Κανένα καλοκαίρι, όσο μεγάλο κι αν είναι, δεν είναι αρκετό. Καμιά ζωή δεν είναι αρκετή. Γι αυτό, ζήσε την κάθε μέρα σου όσο καλύτερα μπορείς και να προσπαθήσεις να είσαι πιο σίγουρος από τον ποιητή: " Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι; ... Κανείς δεν ξέρει "