Στην Εξωγή της Λήθης

Κάποτε, πριν από εκατό χρόνια, σ΄αυτό το χωριό ζούσαν πάνω από οχτακόσιοι άνθρωποι. Αν αναλογιστεί κανείς πως τότε οι οικογένειες ήταν πολυμελείς, μπορεί εύκολα να συμπεράνει πως περισότεροι από τους μισούς κατοίκους ήταν μικρά παιδιά που έτρεχαν πάνω κάτω φωνάζοντας και γελώντας στους στενούς και ανηφορικούς δρόμους του χωριού. Πολύ δύσκολο να το φανταστεί κανείς αυτό σήμερα, όταν ξέρει πως το χειμώνα ζουν πλέον 5 άνθρωποι όλοι κι όλοι. Ένα χωριό φάντασμα είναι το χειμώνα το πανέμορφο ορεινό χωριό της Εξωγής με μια θέα που θα ζήλευε και η Σαντορίνη. Κάθε καλοκαίρι ζωντανεύει με τον ερχομό των ξενιτεμένων παιδιών του και των τουριστών. Όπως και να έχει όμως, πολύ περισσότερα είναι τα ερείπια από τα όρθια σπίτια. 

Σ΄αυτά τα ερείπια περιπλανηθήκαμε και αναρωτηθήκαμε για πολλά και κυρίως για τον εξολοθρευτή χρόνο με την τρομερή δύναμη που έχει να σβήνει τα πάντα με το πέρασμά του. Είδαμε κρεβάτια μέσα σε ερείπια στη θέση που βρίσκονταν όταν τα σπίτια εγκαταλείφθηκαν από τους ενοίκους τους - ποιος ξέρει πότε και με ποιο τρόπο. Είδαμε παλιά ελαιοτριβεία που έβγαλαν τον τελευταίο καρπό τους πριν από πολλές δεκαετίες. Είδαμε καμπαναριά αιώνων που στέκουν ακόμη όρθια. Είδαμε δέντρα να φυτρώνουν και να γιγαντώνουν μέσα σε εκκλησίες που κανείς δε θυμάται πια πότε λειτούργησαν για τελευταία φορά 

Είδαμε το τελευταίο καφενείο του χωριού αφημένο όπως ήταν όταν εγκαταλείφθηκε πολλά χρόνια πριν. Όλα είναι στη θέση τους σαν να περιμένουν κάποιον άνθρωπο να το λειτουργήσει ξανά. Οι πετσέτες κρεμασμένες στην κουζίνα, τα ψυγεία, η γωνία με τη χόβολη όπου ψηνόταν ο καφές και μια αφίσα κρεμασμένη στον τοίχο για τις περιοχές Natura του νησιού - έναν όρο πρωτοεμφανιζόμενο εκείνη την εποχή - που χρήζουν προστασίας. 

Και, ω της ειρωνείας παιχνίδι, έξω από το παράθυρο του καφενείου, δίπλα στην αφίσα, βλέπουμε αυτές τις ίδιες περιοχές, παρθένες και ανέγγιχτες έως τώρα, σκαμένες και ξεκοιλιασμένες πλέον από την απληστία και τη βουλημία του ανθρώπου έτοιμες να υποδεχτούν την άνευ όρων και άνευ αρχών "ανάπτυξη"

Οι Ταξιάρχες στη Λακκίνα

Η εκκλησία της Ευαγγελίστριας και κάτω το επιβλητικό καμπαναριό της